W sztuce „Moralność pani Dulskiej” Gabriela Zapolska dokonuje rozprawy z drobnomieszczańską kołtunerią, której symbolem jest bohaterka tytułowa – pani Dulska. Od jej nazwiska utworzono pojęcie, będące nazwą określonej postawy, synonimem wszystkich negatywnych cech filistra i kołtuna. Dulszczyzna jest zespołem cech i postaw charakteryzującym się przede wszystkim podwójną moralnością – inną dla siebie i najbliższych, inną dla pozostałych ludzi oraz dbałością o pozory. Dulska myśli tylko o tym, co o niej powiedzą inni ludzie. „Na to mamy cztery ściany i sufit, aby brudy swoje prać w domu i aby nikt o nich nie wiedział” – mówi Dulska.
Dulszczyzna – określony typ człowieka – skąpego kosztem swoim i rodziny, prymitywnego; charakteryzuje go ciasnota horyzontów myślowych (wynika to z braku szacunku do kultury), hipokryzja, obłuda religijna, materializm, instrumentalne traktowanie drugiego człowieka (co ja od niego mogę mieć).

Filister – człowiek zabezpieczony finansowo, przeciwnik zmian, które burzą jego spokój, a on pozwala mu korzystać z dóbr materialnych
Kołtun – wrogo nastawiony do zmian, ale różni się od filistra tym, że jest głupi – nie myśli samodzielnie, przyjmuje cudze opinie jako swoje