Twórczość Wergiliusza i Horacego

Wergiliusz i Horacy to najwybitniejsi poeci rzymscy. Publius Wergilius Maro zwany Wergiliuszem żył w I w. p.n.e. Do jego utworów należą: „Bukoliki” – sielanki o życiu pasterzy, „Georgiki” – poematy o rolnictwie, „Eneida” – epopeja. „Eneida” wzorowana na eposach Homera opowiada o dziejach Eneasza. Składa się z 12 ksiąg. Sześć pierwszych przedstawia bohatera w ostatnich chwilach walk o Troję oraz jego wędrówkach po zburzeniu miasta. Jest wzorowana na „Odysei”. Pozostałe księgi wzorowane na „Iliadzie” przedstawiają Eneasza w wojnie o Lacjum. Fragment księgi II zawiera opowiadania Eneasza o pożarze Troi. Autor uwypuklił jego przeżycia związane z tym wydarzeniem, a mianowicie przerażenie rozmiarami zniszczenia, chęć włączenia się do walki z Grekami, gotowość poświęcenia życia w obronie swego miasta.

Epos, jako gatunek literacki, winien spełniać następujące warunki:

* opisywać dokładnie losy narodu lub jego głównej warstwy,

* umieścić wydarzenia w czasie przełomowym dla narodu.

Epos Homerycki oprócz tych dwóch warunków, spełniał tekże poniższe warunki:

– celowe zwalnianie akcjii (1 Rolę tę spełniały opisy; Retardacja – celowe opóźnianie)

Epos rozpoczyna się inwokacją – uroczystym zwrotem autora do muz lub bóstw z prośbą o pomoc w tworzeniu dzieła. Homer zwracał się do muz, Mickiewicz w „Panu Tadeuszu” do ojczyzny i Matki Boskiej Ostrobramskiej.

Horacy żył i tworzył również w I w. p.n.e. Na jego dorobek składają się liczne pieśni traktowane dziś w literaturze jako ody, przez autora nazywane „carmina” – pieśni, a także „list do Pizonów” stanowiący rodzaj poetyki.

Pieśń „O co poeta prosi Apollina” ma charakter refleksyjno-filozoficzny. Poeta zderza dwie postawy wobec życia: pogoń za dobrami materialnymi, którą odrzuca, oraz własną, w której docenia zdrowie, świeżość umysłu, możliwość tworzenia oraz spokojną starość.

W pieśni „Stawiłem sobie pomnik …” („Exegi monumentum …”) wyraża przekonanie, że stworzył wielką poezję, która zapewni mu nieśmiertelność. Wyraził to w słowach: „Nie wszystek umrę” („Non omnis moriar”).

Oceń

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

NAJNOWSZE

dsa

Back to top