Przy ich tworzeniu bardzo ważny jest odpowiedni szyk.

W języku niemieckim pytanie możemy stworzyć na trzy sposoby:

– przez inwersję

– za pomocą zaimka pytającego

– za pomocą zaimka pytającego z przyimkiem

Pytanie przez inwersję

Pytanie w niemieckim najłatwiej stworzyć poprzez inwersję. Inwersja jest

to

umieszczenie odmienionego czasownika na początku zdania, a od razu po nim

podmiotu (podobnie jak w języku angielskim).

(czasownik) + (podmiot) + (reszta zdania)?

Przykład: Wohnst du in Warschau? (mieszkasz w Warszawie?)

W odpowiedzi na pytanie o rozstrzygnięcie odpowiadamy potwierdzając lub

zaprzeczając. (Ja/Nein/Doch)

Kilka przykadów:

Bist du Tomek? – Nein, ich bin Paweł.

(Jesteś Tomek? Nie, ja jestem Paweł.)

Gehst du mit? – Ja, ich gehe mit. (Idziesz z nami? Tak, idę.)

Willst du mehr Geld haben? – Ja, ich will.

(Chcesz mieć więcej pieniędzy? Tak, chcę.)

Bist du verheiratet? – Nein, ich bin nicht verheiratet.

(Jesteś żonaty? Nie, nie jestem.)

Magst du Pflanzen? Ja, ich mag Pflanzen.

(Lubisz rośliny? Tak, lubię rośliny.)

Liest du Bücher gern? – Nein, ich lese Comics gern.

(Czytasz chętnie książki? Nie, chętnie czytam komiksy.)

Kommst du aus Spanien? – Ja.

(Pochodzisz z Hiszpanii? Tak.)

Uwaga!

Jeśli w zdaniu pytającym znajduje się jakiś wyraz przeczący (kein,

nicht, nie,

noch nicht, nicht mehr, nirgendwo, niemand itp) odpowiadamy:

1) jeśli odpowiedź ma być przecząca – Nein

2) jeśli odpowiedź ma być twierdząca – Doch

Przykład: Fliegst du nicht nach Köln? – Nie lecisz do Koloni?

Nein, ich fliege nicht – Nie, nie lecę.

Doch, ich fliege am Wochenende nach Spanien. – Tak (owszem), lecę w

weekend do

Hiszpanii.