Zasady gry
Należy wypełni
 diagram w taki sposób, aby w każdym poziomym wierszu, w każdej pionowej kolumnie i w każdym dziewięciopolowym kwadracie 3×3 znalazły się cyfry od 1 do 9. Cyfry w kwadracie oraz kolumnie i wierszu nie mogą się powtarza
.
W przeciwieństwie do innych łamigłówek sudoku nie wymaga od gracza wykonywania żadnych rachunków matematycznych, dzięki czemu wydaje się banalna. W rzeczywistości bez cierpliwości oraz umiejętności logicznego myślenia rozwiązanie diagramu nie jest możliwe.
Do diagramu cyfry wpisywa
 należy jedynie w miejsca, gdzie cyfra na pewno powinna się znajdowa
. Niepewne miejsca można tylko zanotowa
 lub zaznaczy
, by uniknąć kreślenia i poprawek.

Metoda 1
Polega na znajdowaniu miejca, gdzie w obrębie małego kwadratu 3×3 pasuje dana cyfra na zasadzie eliminacji rzędów i kolumn, w których ta cyfra znajduje się w innych kwadratach.
Diagram 1 – cyfrę 4 wpisa
 można tylko w jedno pole środkowego dolnego kwadratu (oba pozostałe rzędy są już zajęte).




Diagram 2 – bardziej skomplikowany przypadek, znalezienie miejca dla cyfry 3. Cyfra 3 pasuje w dwa miejsca w środkowym dolnym kwadracie. Pozwala to na wyeliminowanie tego rzędu (cyfra 3 musi znaleźć się w tym rzędzie, niezależnie czy na polu po lewej czy po prawej), a w konsekwencji czego w prawym dolnym kwadracie dwa rzędy są zajęte. Jedną kolumnę zajmuje wpisana już cyfra 3 więc pozostaje jedyne pole gdzie można wpisa
 cyfrę 3.

Metoda 2
Polega na dopełnianiu rzędu, kolumny lub kwadratu 3×3 cyframi od 1 do 9.
Diagram 3 – w dolnym rzędzie brakuje już tylko dwóch cyfr, Łatwo sprawdzi
 że są to 1 i 7. Do drugiego pustego pola od lewej pasuje tylko cyfra 1, ponieważ w tej kolumnie już znajduje się cyfra 7. Cyfra 7 natomiast powinna się znaleźć w pierwszym pustym polu po lewej.
Diagram 4 – w pewnym momencie można dopełni
 cały kwadrat, dla przykładu lewy dolny. Cyfra 2 pasuje tylko do środkowej kolumny, cyfra 6 tylko do środkowego rzędu. Do tego gdzie umiejscowi
 cyfrę 9 można w tym przypadku dojść na dwa sposoby:
bo jest to ostatnia cyfra jaka pozostała do wpisania w tym kwadracie
bo nie można tam wpisa
 ani cyfry 2 ani cyfry 6

Diagram 3

Diagram 4
Metoda 3
Jest to metoda wymagająca „bazgrania” po diagramie. Polega ona na stawianiu w odpowiednim miejscu kratki kropek-podpowiedzi. Kropki stawia się tak, by jasno określi
 cyfrę – patrz Diagram 5.
Diagram 6 – rozwiązując Sudoku często spotykamy się z sytuacją, kiedy w kwadracie 3×3 dana cyfra może znaleźć się dokładnie w dwóch miejscach. Zaznaczamy wtedy oba te miejsca kropką, postawioną w odpowiednim punkcie kratki.
Diagram 7 i 8 – kiedy później, w trakcie rozwiązywania, jedno z tych miejsc zostanie zapełnione jakąś cyfrą inną niż wskazuje kropka, to w drugie miejsce można automatycznie wpisa
 cyfrę wskazaną przez kropkę.

Diagram 6

Diagram 7

Diagram 8
 
Krótka Historia
12 listopada 2004 roku w niedzielnym wydaniu angielskiego dziennika „The Times” ukazała się łamigłówka pod nazwą Su Doku. 81 kwadracików częściowo wypełnionych cyferkami wyruszyło na podbój świata. I zawojowało świat w błyskawicznym tempie.
Zadania sudoku publikuje codziennie kilkaset gazet na całym świecie, a do tego ukazują się liczne czasopisma zawierające wyłącznie zadania sudoku.
Arabskie korzenie

Sudoku ma swoje korzenie w średniowiecznej Arabii. Arabscy matematycy już w XIII wieku zajmowali się tzw. kwadratami łacińskimi (tak je nazwał słynny XVII wieczny matematyk Leonard Euler). Kwadrat łaciński to kwadratowa siatka wypełniona liczbami w ten sposób, że w każdym z rzędów każda z liczb występuje dokładnie jeden raz.

Francuskie koneksje

W 1895 roku we francuskiej gazecie „L’Echo de Paris”- pojawił się kwadrat łaciński jako zadanie dla czytelników. Diagram miał te same rozmiary jak współczesne sudoku (9×9) i również trzeba było weń wpisywa
 cyfry od 1 do 9. Nie było tam jednak charakterystycznego dla sudoku podziału diagramu na mniejsze obszary 3 x 3 po 9 kratek każdy. Zadanie nie zachwyciło czytelników i wkrótce znikło z gazety. Na pojawienie się sudoku świat musiał jeszcze poczeka
 prawie sto lat.
Narodziny w Ameryce i japońskie początki

Po raz pierwszy pojawiło się ono w 1979 amerykańskim piśmie „Dell Magazine” pod mało zachęcającą nazwą „Number Place”. Jego autorem był emerytowany 74 letni architekt – Howard Gams. W 1984 sudoku zawędrowało do Japonii gdzie otrzymało wyraźnie dłuższą nazwę „Suuji Wa Dokushin Ni Kagiru” co można przetłumaczy
 jako „liczby mogą występowa
 tylko jeden raz”. Dopiero kiedy skrócono nazwę do Sudoku łamigłówka zaczęła zdobywa
 popularność – często podróżnymi innymi nazwami. W Polsce sudoku po raz pierwszy pojawiło się 28 grudnia 1996 – prawie dokładnie 8 lat przed wybuchem gorączki sudoku. Wtedy w „Super Rozrywce” – krzyżówkowym dodatku do Super Expressu 96 – w artykule o japońskich łamigłówkach opublikowano dwa zadania sudoku – pod nazwą „Od 1 do 9”.

Świat oszalał

I zapewne nie byłoby szaleństwa sudoku gdyby nie pasja Wayne Golda – sędziego z Hong Kongu. Zamiast pracowa
 w sądownictwie, tak jak mógł – aż do 2010 roku – zdecydował się przejść na wcześniejszą emeryturę w 1996 roku wieku 51 lat, po to tylko, aby móc się poświęci
 swojej pasji – łamigłówkom i programowaniu. Rok później w czasie pobytu w Japonii natknął się na książkę z sudoku. Następne kilka lat poświęcił na studiowanie tajemnic sudoku i pisanie programu do rozwiązywania i układania sudoku. W 2004 roku zaproponował angielskiej gazecie The Times publikacje swoich sudoku. I zaczęło się. Sudoku zdobyło natychmiast ogromną popularność i w połowie 2005 roku nie było już praktycznie kraju, w którym cho
by jedna gazeta nie publikowała tej łamigłówki.
W Polsce ten szał zapoczątkowała „Polityka” publikując 15 czerwca 2005 roku dodatek z zadaniami sudoku. Powstają kolejne wersje tej łamigłówki, gry planszowe oparte na sudoku, rozgrywane są teleturnieje i mistrzostwa świata (także Polski) i mimo, że początkowy szał nieco osłabł, to możemy by
 pewni, że sudoku zdobyło stałe i poważne miejsce w świecie rozrywek umysłowych.